“Saz kedisinin sesi artık duyulmuyor”

Araştırmacı Ramazan Arslan, saz kedisinin bölgede artık neredeyse hiç görülmediğini söyleyerek şu ifadeleri kullandı: “Batman Çayı kıyısında, Dicle Nehri vadisinde ve özellikle Batman merkeze bağlı Şeyhçoban Köyü’ndeki Bavekal Türbesi çevresinde saz kedilerine çok sık rastlardık. Yavrulama dönemlerinde onları yavrularıyla birlikte görmemiz bile mümkündü. Fakat baraj sularının yükselmesi, sazlıkların yok olması ve kalanların da tarım için yakılması bu güzel türü bitme noktasına getirdi.”

“BÖLGE HALKI ONA ‘BAVEKAL’ KEDİSİ DERDİ”

Arslan, saz kedisinin yörede kültürel bir anlam taşıdığını da hatırlattı: “Bu kediye halk arasında kutsiyet yüklenirdi. Özellikle gece avcılığı yaparken çıkardığı o ürkütücü ses, insanların hafızasında derin iz bırakmıştı. Çocuklar korkutulmak istendiğinde ‘Bavekal kedisini çağırırım’ denirdi. Bu söz bile aslında bu türün bölgemizdeki yerini, kültürel değerini göstermeye yeterlidir. Saz kedisi doğal ortamıyla uyumlu bir tür. Bu kedinin kamuflajı o kadar iyidir ki doğada onu avlayacak hemen hemen hiçbir yırtıcı yok denecek kadar azdır. Ama ne yazık ki asıl tehlike insanlar oldu. Kuraklık, su kaynaklarının azalması, anız yakılması, mera alanlarının işgali… Tüm bunlar saz kedisinin hem yuvasını hem yaşam zincirini yok etti.”

“TÜRÜ KAYBOLMADAN ÖNLEM ALIN”

Ramazan Arslan, açıklamasını şu çağrıyla tamamladı: “Bu tür, Batman’ın doğal mirasıdır. Saz kedisinin sesini yıllardır duymuyoruz. Eğer bugün adım atılmazsa yarın çok geç olabilir. Yetkililerin, kurumların ve doğa koruma birimlerinin bu endemik tür için acilen harekete geçmesini istiyorum. Hem ekosistem hem kültürel hafıza için bu bir zorunluluktur.” (Haber: Ahmet KIZILBULUT)