İnsan olarak Hz. Peygamber-2

Aksine fakirin, kimsesizlerin, yetimlerin, hastaların gariplerin, çocukların daha çok ilgiye muhtaç olduklarını bilir ve bunu onlardan esirgemezdi. Kibir ile imanın bir kalpte birleşmeyeceğini söyler, kimseye karşı ululuk taslamazdı. Dalkavukluktan nefret eder, kendisine bir ilah gözüyle bakılmasına asla razı olmazdı. Halkın arasına katılır, hastaları, dostlarını, komşularını ziyaret eder, Müslümanların acı ve tatlı günlerini paylaşırdı. Resulullah’ın aile hayatı da muntazamdı. Eşlerine saygı gösterir, haklarını gözetir, hatta geceleyin ibadet etmek istediği zaman bile eşinden izin alma inceliğini gösterirdi. Aile bireyleriyle şakalaşmayı sever, ev işlerine yardım ederdi. Din ve dünya işleri arasında ideal bir uyum kurması onun en önemli özelliklerinden ve başarısının sebeplerinden biridir.

Fransız yazar M.G Demombynes ‘Muhammed’ adlı kitabında Hz. Peygamber’in başarısının sebeplerini anlatırken şöyle der: “İsa’nın vaazında öbür dünya için hazırlık, bu dünyanın nimetlerinden vazgeçmekle başlar… İslam’da ise düzgün kullanmak şartıyla hiçbir nimet kötü değildir.” Bazıları, ebedi kurtuluşlarını kazanabilmek için geceleri hep namaz kılacaklarını, gündüzleri oruç tutacaklarını söylemişlerdi. Hz. Peygamber bu gelişmeyi duyunca onları şu sözlerle uyardı: “Sizin şöyle dediğinizi duyuyorum. Bakın, yemin ederim ki ben, Allah’a hepinizden daha çok saygılıyım. Bununla birlikte oruç tuttuğum günlerde olur tutmadığım günlerde… Namaz da kılarım istirahat da ederim… Ki benim Sünnetimden (yolumdan) yüz çevirirse benden yüz çevirmiş olur.

Dua da buluşmak dileğiyle Allah’a emanet olun.